Այն օրը, երբ ասվեց, որ մարդն Աստծուց պիտի վախենա, այդ ժամանակից մարդը դադարեց Աստծուն հավատալուց, քանի որ դաժանություն, խաբեություն, սպանություն և այլ ծանր հանցանքներ կատարելիս և դրանից հետո, երբ մարդն անմիջապես չի պատժվել Աստծու կողմից, նա կասկածել է և Աստծո գոյությանը, և նրա` պատժելու զորությանը: Մինչդեռ վատ արարք կատարելիս մարդը Աստծուց պիտի ամաչի, քանի որ Աստված մարդուն ստեղծել է իր պատկերով և իր նմանությամբ, իսկ մարդն իր վատ վարքով վիրավորում է Աստծուն` խաթարելով Աստվածային պատկերն ու նմանությունը:
Մարի ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ-ԽԱՆՋՅԱՆ